شيخ عبدالحسين تهرانى در زمرۀ ابرارى بود كه با ذكر، عبادت، نيايش و نوافل، زهد و ساده‌زيستى، از عباد صالح خداوند گشته بود. به دليل همين وارستگى و روى آوردن به قناعت و اكتفا به امكاناتى اندك، چنان اقتدارى معنوى به دست آورده بود كه از اين موضع، به ترويج معروف و جلوگيرى از منكرات اهتمام مى‌ورزيد و در اين راستا از كارگزاران ستمگر قاجار هراسى نداشت و با صراحت، موارد تخلف و انحراف و فساد را تذكر مى‌داد و اين ويژگى ضمن اين‌كه موجب محبوبيت اجتماعى براى ايشان شده بود، باعث گرديد نه‌تنها او از حشمت كاذب پادشاهان هراسى به دل راه ندهد، بلكه سلاطين وقت، اميران و حاكمان بلاد از صولت او بيمناك بودند.(1)
شيخ با وجودى كه مى‌توانست از برخى امكانات رفاهى برخوردار گردد و نيز افرادى بودند كه از اعماق وجود حاضر بودند تمام نيازهاى او را برآورده كنند، ولى زندگى بسيار ساده و زيستن در خانه‌اى محقر را بر اين وضع ترجيح داد. حاج شيخ نصرالله، برادر شيخ نقل كرده است:
شنيدم كه چون شيخ عبدالحسين از عتبات عاليات، بعد از تحصيل علوم دينى به تهران آمد، به درجه‌اى گرفتار ضيق معاش بود كه يك اتاق مستطيل شكل واقع در طبقه فوقانى از خانه گذر بين‌الحرمين اجاره كرده و نيم از آن را پرده كشيد و همسر خود را پشت پرده منزل جاى داد و ما بقى اتاق را حصيرى گسترانيد كه خود در آن مى‌نشست . به جز چند كتاب، شىء ديگرى كه ارزشى داشته باشد، در آن‌جا ديده نمى‌شد. به تدريج با افزايش هزينه‌هاى زندگى، مبالغى به اهالى بازار اعم از بقال، عطار و امثال آنها مقروض گرديد و راه ديگرى براى تأمين هزينه‌هاى معاش او وجود نداشت.(2)
البته بعدها به لطف علاقه‌مندان و توجه ويژه اميركبير، گشايشى در زندگى شيخ به‌وجود آمد و او در گذر مسجد جامع داراى خانه‌اى مناسب شد.(3)
با وجود اين مشكلات و روبه‌رو شدن با انواع تنگدستى‌ها و محروميت از كم‌ترين امكانات در ضمن تحصيلات، در پيشرفت علمى و فكرى او خللى به وجود نيامد و او از تلاش و جدّيت در فراگيرى علوم اسلامى باز نماند و در همه حال شكرگزار خداوند بود و اين‌گونه تنگناها را آزمون الهى مى‌دانست و با جان و دل پذيراى روزهاى سخت و دردآور بود و اين مقطع از دوره سازندگى و رشد را با تمام تلخى‌ها سپرى كرد؛ ايامى كه به حق مشقت‌زا و طاقت‌فرسا بود.
-----------------
1. الكرام البرره، ج ٢، ص٧١٣.
2. رساله نوادر الامير، به انضمام نامه‌هاى اميركبير، تصحيح و تدوين سيدعلى آل‌داوود، ص ٣١۴.
3. آمار دارالخلافه، به كوشش منصوره اتحاديه (نظام مافى) و سيروس سعدونديان، ص ١۶٧.
منبع: شيخ العراقين؛ متولى عمران عتبات عاليات عراق، غلامرضا گلى زواره، مجله فرهنگ زیارت مهر ماه سال 1390 شماره 12 و 13
چگونه شیخ عبدالحسین تهرانی قاضی تهران شد؟ 
سومین طلاکاری گنبد امام حسین را چه کسی انجام داد؟ 
وصیتنامه شیخ عبدالحسین تهرانی 
بازگشت شیخ عبدالحسین به تهران و شهرت مردمی او 
توصیف شیخ تهرانی از زبان صاحب مستدرک 
سدی استوار در برابر استبداد 
معراج المحبه و توصیه شیخ العراقین به فرزندش در خواب
ملاهادی سبزواری، استاد شیخ العراقین
ساخت کتابخانه شیخ العراقین در نظام آباد
تمدید مهلت ارسال آثار به کنگره
توجه شیخ عبدالحسین تهرانی به سنت وقف
فراخوان کنگره ملی شیخ عبدالحسین تهرانی
زندگینامه مختصر شیخ عبد الحسین تهرانی
خاندان شیخ عبدالحسین تهرانی
تألیفات آیت الله شیخ عبدالحسین تهرانی
آیت الله میلانی: لزوم استفاده از اطلاعات مسئولین عتبات
شیخ العراقین و امیرکبیر
شیخ عبدالحسین تهرانی در تشبیهات عضدالملک
خدمات دینی و اجتماعی شیخ العراقین