حجت الاسلام حامد رضایی نویسنده کتاب شیخ العراقین و از طلاب فاضل رزنی مقیم قم در گفت و گو با اعضای برگزار کننده کنگره شیخ عبدالحسین تهرانی گفت: «ابو احمد شیخ عبدالحسین بن علی تهرانی معروف به شیخ العَراقَین یکی از علمای ربانی و بزرگ قرن سیزدهم است. آن‌قدر که باید شناخته نشده و حقش به جای آورده نشده است.

وی افزود:طبق تحقیقات گسترده میدانی و کتابخانه ای محرز شد که ایشان اصالتاً اهل روستای نظام آباد رزن از توابعهمدان می باشند.

رضایی افزود: این انتساب نه تنها در کتاب تاریخ مفصل همدان، نوسته مرحوم ایت الله صابری در سال 1330 شمسی درج شده، بلکه مؤیداتی نیز دارد که ذکر کرده‌ایم.

وی اضافه نمود: حقیر در سال 1394 از باب «حب الوطن من الایمان» تحقیق مختصری درباره شیخ کردم و متوجه شدم ایشان شخصیت ذی وجوهی هستند که تقریبا به هیچ وجه شخصیتی ایشان آن طور که باید، پرداخته نشده و حتی برخی علما مانند مرحوم حبیب آبادی، نویسنده مکارم الآثار فرموده‌اند کاش زندگینامه و سیره ایشان در رساله کاملی جمع آوری شود.

تصویر متعلق به یکی از اماکن مذهبی رزن است.

مرحوم تهرانی از زمان محمدشاه قاجار تا زمان ناصرالدین شاه، یکی از بزرگترین علمای آن دوره تهران به شمار می‌آمد و برخی گفته‌اند جز ملاعلی کنی، از همه علما  موجه‌تر بود.

پس از اینکه ثلث اموال امیرکبیر در اختیار او قرار گرفت و به علاوه، کمکهای مالی ناصرالدین شاه نیز مکرر به دست او می ‌رسید مقرر گردید که متصدی عمران و تعمیر عتبات عالیات گردد. وی در عراق، به این خدمت مشغول شد و نزد حکام عثمانی آن دوره نیز عظمتی چشمگیر یافت؛ به گونه‌ای که انواع مراجعات به او صورت می‌گرفت. در نتیجه، آنجا هم شیخوخت او تثبیت و به شیخ العراقین ملقب گردید (عراق عجم وعراق عرب(.

منبع: مقدمه آیت الله خسروشاهی، پاسخ آیت الله تهرانی به داماد، فصلنامه علمی تخصصی محفل، شماره15، پاییز93، ص75